Incoterms®

Co to jest Incoterm®? | Jak stosować Incoterms® 2020? | Poznawanie Incoterms® 2020? | Kto ponosi poszczególne koszty i ryzyka? | Co oznaczają różne Incoterms®? | Jakiemu prawu podlegają kontrakty?

Co to jest Incoterm®?

Incoterms® 2020

Przed rozważeniem kwestii realizacji wysyłki towaru na skalę międzynarodową, należy odpowiedzieć na ważne pytanie: W którym momencie ryzyka i opłaty przechodzą na kupującego?

W 1936 r., Międzynarodowa Izba Handlu (ICC) znajdująca się po raz pierwszy opublikowała pod nazwą Incoterms® 1936 (INternational COmmercial TERMS) [Międzynarodowe Reguły Handlu], zestaw międzynarodowych reguł odpowiadający na to pytanie.

W celu dostosowania tych reguł do najnowszych międzynarodowych praktyk handlowych, do reguł z 1936 r. dodano wiele poprawek, uzyskując w efekcie dokument znany obecnie jako "Incoterms® 2010", który zastąpił Incoterms® 2000.

Główne zmiany, jakie nowe reguły handlowe Incoterms® 2020 wprowadzają do reguł Incoterms® 2010 dotyczą następujących elementów:

• Zmiana FCA Incoterm® (adnotacja na konosamencie [liście przewozowym] „on board” – o załadowaniu)
• Pojawienie się nowego Incoterm®: DPU (Delivered at Place Unloaded) zastępującego Incoterm® DAT
• Rozróżnienie poziomów pokrycia ubezpieczenia między CIF a CIP
• Organizacja transportu za pomocą własnego środka transportu sprzedającego lub kupującego w ramach FCA, DAP, DPU i DDP

Zarządzanie kontrolą ryzyka

Przez wprowadzenie w kontraktach odniesień do jednej z reguł Incoterms® ICC, kupujący oraz sprzedający zmniejszają ryzyka niepewności obecne we wszystkich transakcjach międzynarodowych: związane z praktykami handlowymi oraz odmiennymi interpretacjami w różnych krajach. Określają swoje stosowne obowiązki i zobowiązania w ramach procesu dostawy zamówień, a także niezbędną dokumentację, którą sprzedawca musi dostarczyć. Również Incoterms®, nawet jeżeli są tylko opcją, należy traktować jako standardowe klauzule, które pozwolą zapobiec sporom przez wprowadzenie jasnego podziału między kupującego i sprzedającego: obowiązki, ryzyko, koszty. Ponadto, Incoterms® rozstrzygają kwestię przeniesienia ryzyk związanych z przeniesieniem własności. Ta ostatnia kwestia pozostaje pod kontrolą prawa, któremu podlega kontrakt. Dokładnie rzecz ujmując, Incoterms® wyjaśniają następujące kwestie:

1. Ustalenie punktu krytycznego przeniesienia ryzyk ze sprzedającego na kupującego w trakcie procesu transportu towaru (utraty, uszkodzenia lub kradzieży towaru), co pozwala stronie odpowiedzialnej za te ryzyka na wydawanie własnych dyspozycji, szczególnie w zakresie ubezpieczenia;
2. Wskazanie, która strona - sprzedający czy kupujący - ma obowiązek ubezpieczenia kontraktu spedycyjnego;
3. Podzielenie pomiędzy dwie strony kosztów opłat logistycznych i administracyjnych na różnych etapach procesu;
4. Określenie strony odpowiedzialnej za czynności związane z pakowaniem, oznaczeniem, obsługą, ładunkiem i rozładunkiem towaru, napełnianiem i opróżnianiem kontenerów oraz procedurami kontrolnymi;
5. Ustalenie indywidualnych zobowiązań każdej strony w procesie załatwiania formalności związanych z eksportem i/lub importem, przepisami prawa oraz cłami i podatkami, jak również dostarczeniem wszelkich wymaganych dokumentów. Istnieje 11 reguł Incoterms® określonych przez ICC (oryginalny angielski akronim składa się z trzech liter, np.: FOB) oraz określonej lokalizacji, np.: "FOB Le Havre"

Jak stosować Incoterms® 2020?

Sprecyzowanie tego pojęcia w umowie sprzedaży

Aby korzystać z reguł Incoterms®, należy wyraźnie zaznaczyć to w umowie sprzedaży, podając wybraną regułę Incoterms®, port i określone miejsce, z dopiskiem „Incoterms® 2020”.
Przykład: CIF Hong Kong Incoterms® 2020

Wybierz odpowiednią regułę Incoterms®

Wybór reguły Incoterm® stanowi integralną część transakcji handlowej. Należy go dokonać z uwzględnieniem możliwości organizacyjnych przedsiębiorstwa, rodzaju stosowanego transportu, poziomu obsługi, jaki przedsiębiorstwo zamierza dostarczać klientowi lub zasobów swojego dostawcy, lub też zgodnie ze standardowymi praktykami rynkowymi, bądź też praktykami stosowanymi przez konkurencję, itd.

Wybrana reguła Incoterm® musi również być dobrze dostosowana do rodzaju towaru, które zostaną wysłane oraz rodzajem transportu, który zostanie zastosowany.

Określ precyzyjnie miejsce i port

W celu optymalnego zastosowania Incoterms®, strony kontraktu powinny określić miejsce lub port z maksymalną dokładnością: np. FCA 25 rue Saint Charles,
Bordeaux, Francja, Incoterms® 2020.

Należy podkreślić w tym miejscu, że w przypadku niektórych Incoterms®, takich jak CPT, CIP, CFR, CIF, wyznaczone miejsce nie jest tym samym, co miejsce dostawy: oznacza miejsce przeznaczenia, za które zapłacono. W celu określenia miejsca docelowego dostawy towaru, zaleca się podanie konkretnego adresu, aby uniknąć
wszelkich niejasności.

To samo ma zastosowanie "poza fabryką": Czy jest to fabryka we Francji, czy też
fabryka założona zagranicą przez firmę francuską ?

Inne środki ostrożności, które należy przedsięwziąć

Przy stosowaniu Incoterms® należy przedsięwziąć pewne środki ostrożności, takie jak:

• Dobra znajomość znaczenia każdego Incoterm® oraz jego akronimu;
• Precyzyjne stosowanie wariantów Incoterms® w celu uniknięcia zamieszania, które może być spowodowane przez błędną interpretację (np: FOB USA).

Incoterms® są standardami przyjętymi na całym świecie. W związku z tym, podobnie jak wszystkie standardy (przemysłu, jakości, zanieczyszczenia), ich nazwy unikają wszelkich rozbieżności. Należy stosować wyłącznie standardowych skrótów. Wszelkie inne konwencje są zakazane ! Jak wszystkie standardy, Incoterms® zawierają wyraźne odniesienia. Podobnie jak w przypadku DIN lub ISO 9002, po trzech literach Incoterm należy podać nazwy wyznaczonych miejsc oraz dodać "Incoterm", patrz

"Incoterm ICC".

W razie potrzeby należy skontaktować się z międzynarodową firmą prawniczą.

Obecną tendencją w międzynarodowym biznesie jest zwolnienie kupującego ze wszelkich kwestii związanych z logistyką. Podnosi to znaczenie pozycji eksportera. Kwestią zasadniczą jest wynegocjowanie warunków kontraktu dla pierwszej wysyłki oraz, przede wszystkim, w przypadku kontaktów z krajami wysokiego ryzyka, zaleca się uzyskanie dokumentu gwarancji kredytu jako formy płatności.

Poznawanie Incoterms® 2020

Incoterms® 2020 dotyczące wszystkich środków transportu

Kod	Angielski Opis	Opis w języku polskim
EXW	EX Works	W zakładzie
FCA *Możliwość dodania adnotacji o załadowaniu „on board”.	Free CArrier	Przewoźnik Franco
CPT	Carriage Paid To	Przewoźne opłacone do (CPT)
CIP *Włączenie ubezpieczenia z pokryciem od wszelkich ryzyk, zgodnie z klauzulą A Institute Cargo Clauses.	Carriage and Insurance Paid to	Przewoźne i ubezpieczenie opłacone do (CIP)
DAP	Delivered at Place	Dostarczone do miejsca (DAP)
DPU*	Delivered at Place Unloaded	Dostarczone do miejsca, wyładowane (DPU)
DDP	Delivered Duty Paid	Dostarczone, cło opłacone (DDP)

* Nowe reguły Incoterms® 2020

Reguły Incoterms® 2020 dotyczące transportu morskiego i wodnego śródlądowego

Kod	Angielski Opis	Opis w języku polskim
FAS	Free AlongSide ship	Franco wzdłuż burty statku (FAS)
FOB	Free On Board	Franco statek (FOB)
CFR	Cost and Freight	Koszt i fracht (CFR)
CIF *Włączenie ubezpieczenia z minimalnym pokryciem, zgodnie z klauzulą C Institute Cargo Clauses.	Cost, Insurance, Freight	Koszt, ubezpieczenie i fracht (CIF)

* Nowe reguły Incoterms® 2020

Sprzedaż przy wyjeździe, Sprzedaż przy przyjeździe: fundamentalna różnica

Sprzedaż przy wyjeździe

Sprzedaż przy wyjeździe oznacza, że towar zostanie wysłany na ryzyko kupującego, co oznacza:

• od momentu pozostawienia towaru do dyspozycji na terenie sprzedającego (EXW);
• od momentu, kiedy towar zostanie przekazany przewoźnikowi w celu wysyłki (FCA, FAS, FOB, CFR, CIF, CPT et CIP);

Incoterms® w przypadku sprzedaży przy wyjeździe przypisują koszty i ryzyka związane z wysyłką towaru kupującemu (w mniejszym lub większym stopniu).

Sprzedaż przy przyjeździe

Sprzedaż przy przyjeździe oznacza, że towar będzie wysłany na ryzyko sprzedającego aż do osiągnięcia wyznaczonego miejsca lub portu. Istnieją trzy reguły Incoterms® w tym zakresie:

• do zakończenia transportu morskiego oraz rozładunku (DAP);
• do miejsca docelowego (DPU, DDP).;

Kto ponosi poszczególne koszty i ryzyka?

Podział kosztów między sprzedającym a kupującym według Incoterm® wytycza się w kontrakcie

	Incoterms® wszystkie środki transportu							Incoterms® transport morski i wodny śródlądowy
	EXW	FCA	CPT	CIP	DAP	DPU	DDP	FAS	FOB	CFR	CIF
Opakowanie	S	S	S	S	S	S	S	S	S	S	S**
Załadunek w zakładzie	K	S	S	S*	S	S	S	S	S	S	S**
Przed przewozem	K	S***	S	S*	S	S	S	S	S	S	S**
Cło eksportowe	K	S	S	S*	S	S	S	S	S	S	S**
Przeładunek przed odjazdem	K	K	S	S*	S	S	S	K	S	S	S**
Główny transport	K	K	S	S*	S	S	S	K	K	S	S**
Przeładunek po przyjeździe	K	K	K	K	S	S	S	K	K	K	K
Cło importowe	K	K	K	K	K	K	S	K	K	K	K
Po przewozie	K	K	K	K	S	K	S	K	K	K	K
Rozładunek w zakładzie	K	K	K	K	K	K	K	K	K	K	K

* Ubezpieczenie od wszelkich ryzyk na korzyść kupującego
** Ubezpieczenie minimalne na korzyść kupującego
*** W zależności od ustalonego miejsca. Opcjonalny konosament „on board”

S: Koszty ponosi sprzedający
K: Koszty ponosi kupujący

Rozkład ryzyka między sprzedającym a kupującym według Incoterm® dotyczy się w kontrakcie

	Incoterms® wszystkie środki transportu							Incoterms® transport morski i wodny śródlądowy
	EXW	FCA	CPT	CIP	DAP	DPU	DDP	FAS	FOB	CFR	CIF
Opakowanie	S	S	S	S	S	S	S	S	S	S	S
Załadunek w zakładzie	K	S	S	S	S	S	S	S	S	S	S
Przed przewozem	K	S*	S	S	S	S	S	S	S	S	S
Cło eksportowe	K	S	S	S	S	S	S	S	S	S	S
Przeładunek przed odjazdem	K	K	K	K	S	S	S	K	S	S	S
Główny transport	K	K	K	K	S	S	S	K	K	K	K
Przeładunek po przyjeździe	K	K	K	K	K	S	S	K	K	K	K
Cło importowe	K	K	K	K	K	K	S	K	K	K	K
Po przewozie	K	K	K	K	K	K	S	K	K	K	K
Rozładunek w zakładzie	K	K	K	K	K	K	K	K	K	K	K

* W zależności od ustalonego miejsca

S: Ryzyka ponosi sprzedający
K: Ryzyka ponosi kupujący

Co oznaczają różne Incoterms®

Regulm Ex Works (EXW) / Wyjazd z magazynu

Sprzedający

Jedynym obowiązkiem sprzedającego jest przygotowanie towaru dla kupującego, na terenie jego zakładów, odpowiednio zapakowanego w celu wysyłki na eksport (ogólnie rzecz biorąc, cena obejmuje załadunek towaru na paletę).

Kupujący

Kupujący ponosi odpowiedzialność za wszelkie opłaty i ryzyka związane z wysyłką towaru od momentu wyjazdu z magazynu sprzedającego do przyjazdu do miejsca przeznaczenia.

Warunek EXW oznacza minimalne zobowiązania dla sprzedającego. Jeżeli jednak strony uzgodnią, że sprzedający ubezpiecza załadunek towaru w miejscu wyjazdu "EXW Załadowane" oraz jest odpowiedzialny za ryzyka i opłaty, muszą określić tę kwestię bardzo jasno w specjalnej klauzuli w kontrakcie sprzedaży (np: EXW  Załadowane w Paryżu, ICC 2020).

Oczekuje się, że sprzedający udzieli kupującemu, na jego żądanie, a także na jego koszt i ryzyko, wszelkiego wsparcia niezbędnego do uzyskania licencji eksportowej, ubezpieczenia, oraz udzieli kupującemu wszelkich potrzebnych informacji, jakie posiada, które pozwolą kupującemu ubezpieczyć eksport towaru z pełnym bezpieczeństwem.

Wariant

«EXW Załadowane».

Poprawiona wersja Incoterms® 2000 wprowadziła koncepcję "EXW Załadowane", która uwzględnia często stosowaną praktykę: sprzedający bierze odpowiedzialność za załadunek towaru na pojazd kupującego.

Specyfikacja EXW	Oplaty	Ryzyka
Pakowanie	S	S
Transport wstępny	K	K
Cło eksportowe	K	K
Załadunek do transportu głównego (obsługa)	K	K
Transport główny	K	K
Ubezpieczenie transportu	K	K
Rozładunek z transportu głównego (obsługa)	K	K
Cło importowe	K	K
Transport końcowy	K	K

FCA (Free Carrier / Przewoźnik Franco)

Sprzedający

Jeżeli dostawa ma miejsce na terenie sprzedającego, wówczas sprzedający odpowiada za rozładunek odpowiednio zapakowanego towaru na pojazd dostarczony przez kupującego, (określ "FCA teren sprzedającego"). Odprawa celna eksportowa stanowi odpowiedzialność sprzedającego.

Kupujący

Kupujący dokonuje wyboru rodzaju transportu oraz przewoźnika, z którym podpisał kontrakt przewozowy oraz płaci za transport główny (jeśli dotyczy). Przeniesienie opłat i ryzyk ma miejsce w momencie, w którym przewoźnik odbiera towar. Strony muszą uzgodnić miejsce przekazania towaru (terminal przewoźnika lub teren sprzedającego).

W razie potrzeby, Sprzedający musi udzielić kupującemu wszelkiego wsparcia potrzebnego do uzyskania wszystkich dokumentów i informacji dotyczących wymogów bezpieczeństwa eksportu i/lub importu towaru i/lub transportu na miejsce przeznaczenia. Koszty związane z dostarczonymi dokumentami i/lub udzielonym wsparciem będą ponoszone przez kupującego.
Reguły Incoterms® 2020 wyraźnie zezwalają, by konieczny transport odbywał się na podstawie umowy transportowej lub był realizowany za pomocą własnego środka transportu (bez angażowania przewoźnika będącego stroną trzecią).

Wariant

"FCA teren sprzedającego".
Ta reguła Incoterm® została oficjalnie dodana do poprawionej wersji Incoterms® 2000: sprzedający ponosi odpowiedzialność za załadunek towaru.

Dokładność geograficzna

Bardziej niż w przypadku innych Incoterms®, w przypadku FCA uzgodnione "określone miejsce" musi być precyzyjne i starannie wskazane.  FCA (Le Havre) nie jest wystarczająco precyzyjnym określeniem, jeżeli siedziba kupującego znajduje się w Le Havre.  Właściwym określeniem będzie FCA (magazyn w Le Havre) lub FCA (magazyn z dużą ilością towaru w tranzycie X Le Havre), bądź nawet FCA (dok nr X w porcie Le Havre).

Jeżeli dostawa ma być zrealizowana do innego miejsca niż na teren sprzedającego, na przykład: przekazanie w terminalu transportowym - ciężarówką, koleją, drogą powietrzną, morską - sprzedający będzie odpowiedzialny za transport towaru do wyznaczonego terminalu, jednak nie będzie odpowiedzialny za rozładunek pojazdu. Rozładunkiem zajmie się strona odpowiedzialna za odbiór towaru w terminalu transportowym. FCA jest warunkiem preferowanym zamiast FOB, jeżeli transport jest przeprowadzany przy użyciu kontenerów lub statku typu ro-ro.

Adnotacja na konosamencie o załadowaniu („on board”) w transakcjach FCA

Przy sprzedaży towarów w ramach FCA kupujący lub sprzedający (lub ich bank, jeśli wydany zostaje list kredytowy) mogą poprosić o konosament z adnotacją „on board”.
Jednak dostawa na podstawie FCA Incoterm® jest uznana za zakończoną w momencie załadunku towaru na pokład statku. Nie jest pewne, czy sprzedający może otrzymać konosament od przewoźnika morskiego. Według umowy transportowej przewoźnik nie jest zobowiązany ani uprawniony do sporządzenia konosamentu, dopóki towar nie zostanie należycie załadowany.
Aby zaradzić powyższej sytuacji, reguły Incoterms® 2020 przewidują opcję dodatkową. Sprzedający i kupujący mogą uzgodnić, że kupujący ma przekazać swojego przewoźnikowi instrukcje, by ten przekazał sprzedającemu konosament z adnotacją „on board” po załadunku towarów, a sprzedający musi następnie przekazać ten konosament kupującemu, zazwyczaj za pośrednictwem banku. Sprzedający nie ma żadnego zobowiązania wobec kupującego, jeśli chodzi o warunki umowy transportowej.

Specyfikacja FCA	Oplaty	Ryzyka
Pakowanie	S	S
Transport wstępny	S	S
Cło eksportowe	S	S
Załadunek do transportu głównego (obsługa)	K	K
Transport główny	K	K
Ubezpieczenie transportu	K	K
Rozładunek z transportu głównego (obsługa)	K	K
Cło importowe	K	K
Transport końcowy	K	K

FAS (Free Alongside Ship / Franco wzdłuż burty statku (FAS))

Sprzedający

Zobowiązania sprzedającego zostają wypełnione w momencie umieszczenia towaru, po odprawie celnej, wzdłuż burty statku w doku lub w miejscu załadunku w wyznaczonym porcie wysyłki.

Kupujący

Od tego momentu kupujący jest odpowiedzialny za wszelkie opłaty i ryzyka związane ze stratami lub szkodami, od momentu dostarczenia towaru wzdłuż burty statku, szczególnie w przypadku opóźnienia terminu wypłynięcia statku, lub zmiany portu zawinięcia. Kupujący wyznacza przewoźnika, odpowiada za zawarcie umowy przewozowej oraz płaci za przesyłkę.

Zobowiązania dotyczące miejsca i czasu

Sprzedający nie dostarcza FAS, jeżeli jednostka pływająca nie znajduje się w doku. Jest to odpowiedzialność miejsca i czasu (z Marsylii do Anvers, gdzie każda firma oferuje co najmniej jeden rejs w tygodniu, realizacja dostawy na osiem dni przed datą wypłynięcia statku wybranego przez kupującego jest zbyt wczesna).

Nabywanie licencji

Sprzedający ponosi opłaty i ryzyko związane z nabywaniem licencji eksportowej lub wszelkich innych urzędowych zezwoleń.  Analogicznie, kupujący jest odpowiedzialny za licencję importową. Kupujący musi dostarczyć sprzedającemu wszelkich informacji dotyczących nazwy jednostki pływającej, miejsca załadunku oraz czasu wybranego na dostawę towaru w uzgodnionym terminie.

Opłaty związane z dokumentami

W razie potrzeby, Sprzedający musi udzielić kupującemu, w odpowiednim czasie, wszelkiego wsparcia potrzebnego do uzyskania wszystkich dokumentów i informacji dotyczących wymogów bezpieczeństwa eksportu i/lub importu towaru i/lub transportu na miejsce przeznaczenia. Koszty związane z dostarczonymi dokumentami i/lub udzielonym wsparciem będą ponoszone przez kupującego.

Specyfikacja FAS	Opłaty	Ryzyka
Pakowanie	S	S
Transport wstępny	S	S
Cło eksportowe	S	S
Załadunek do transportu głównego (obsługa)	K	K
Transport główny	K	K
Ubezpieczenie transportu	K	K
Rozładunek z transportu głównego (obsługa)	K	K
Cło importowe	K	K
Transport końcowy	K	K

FOB (Free on Board / Franco statek (FOB))

Sprzedający

Musi dostarczyć towar do wyznaczonego portu załadunku, na pokład jednostki pływającej wybranej przez kupującego oraz dopełnić wszelkich formalności związanych z odprawą celną eksportową, jeżeli takie występują.

Na mocy kontraktu rodzaju FOB, sprzedający wypełnia swoje zobowiązania dotyczące dostawy w momencie, gdy towar znajduje się na pokładzie jednostki pływającej w wyznaczonym porcie załadunku, lub w przypadku następującej później sprzedaży, sprzedający również organizuje i dostarcza towar, w celu przetransportowania go do wyznaczonego miejsca docelowego wskazanego w kontrakcie sprzedaży.

Kupujący

Dokonuje wyboru jednostki pływającej, płaci za przesyłkę morską, ubezpieczenie oraz załatwia formalności po przyjeździe. Jest również odpowiedzialny za wszelkie opłaty i ryzyka strat i szkód, którym może ulec towar od momentu ich dostarczenia.

Wariant

Informacyjnie, "ZAŁATWIANIE FOB" jest regułą używaną przez maklerów frachtujących w celu wskazania czynności, które mają miejsce przed ukończeniem załadunku towaru na pokład oraz w razie potrzeby również czynności związanych z odprawą celną eksportową. Wszystkie te czynności oznaczają konieczność poniesienia dodatkowych kosztów przez sprzedającego, czasem określanych mianem "opłaty za umieszczenie w FOB".

Odmianami reguły "FOB" są "ROZMIESZCZONE NA ZASADACH FOB" i/lub "ROZMIESZCZONE I UPORZĄDKOWANE NA ZASADACH FOB". Sprzedający jest odpowiedzialny za całość opłat związanych z towarem w porcie załadunku. Należy jednak określić w kontrakcie, w którym momencie następuje przeniesienie ryzyka.

W razie potrzeby, Sprzedający musi udzielić kupującemu, w odpowiednim czasie, niezbędnego wsparcia potrzebnego do uzyskania wszystkich dokumentów i informacji dotyczących wymogów bezpieczeństwa eksportu i/lub importu towaru i/lub transportu na miejsce przeznaczenia. Koszty związane z dostarczonymi dokumentami i/lub udzielonym wsparciem będą ponoszone przez kupującego.

FOB amerykański

FOB amerykański jest inny. W Stanach Zjednoczonych, warunek Incoterm® FOB (Franco Statek) nie odnosi się do przesyłki statkiem ani do portu, ale do miejsca docelowego w Stanach Zjednoczonych, na granicy. W Stanach Zjednoczonych występują cztery główne rodzaje FOB:

• FOB/Punkt wyjazdu: Kupujący płaci za wszystko;
• FOB/Granica: Producent ponosi opłaty do granicy, z wyłączeniem kosztów odprawy celnej towaru;
• FOB/Punkt sprzedaży: Towar dociera do wyznaczonego miasta w Stanach Zjednoczonych. Wówczas to dostawca pokrywa koszty odprawy celnej. Wybrany dowolnie port musi zawsze być oznaczony, ogólnie, jako miasto;
• FOB/Odprawa celna w miejscu docelowym: W tym przypadku producent zajmuje się wszystkim, bez współpracy ze strony kupującego. Określa się to również mianem DDP/Dostarczone, cło opłacone. Większość sprzedaży na teren Stanów Zjednoczonych odbywa się na tej podstawie.

Specyfikacja FOB	Oplaty	Ryzyka
Pakowanie	S	S
Transport wstępny	S	S
Cło eksportowe	S	S
Załadunek do transportu głównego (obsługa)	S	S
Transport główny	K	K
Ubezpieczenie transportu	K	K
Rozładunek z transportu głównego (obsługa)	K	K
Cło importowe	K	K
Transport końcowy	K	K

CFR (Cost and Freight / Koszt i fracht (CFR))

Sprzedający

 

Dokonuje wyboru transportu, odpowiada za kontrakty oraz płaci za przesyłkę do określonego portu przeznaczenia; bez rozładunku towaru. Załadunek towaru po odprawie celnej na jednostkę pływającą, jak również formalności związane z przesyłką, stanowią jego obowiązek. Jednak transfer ryzyka jest taki sam jak w przypadku FOB.

Kupujący

Ponosi odpowiedzialność za ryzyko związane z transportem od momentu dostarczenia towaru wzdłuż burty statku w porcie załadunku; przyjmuje przewoźnika i przejmuje towar dostarczony do wyznaczonego portu docelowego.

Opłaty związane z dokumentami

Sprzedający musi na własny koszt dostarczyć kupującemu standardowy dokument transportowy do użytku do momentu dotarcia towaru do wyznaczonego miejsca docelowego, biorąc odpowiedzialność za towar wynikający z kontraktu, które służą mu jako gwarancja (np. roszczenia dotyczące towaru do przewoźnika, sprzedaż towaru będącego w tranzycie, itd.). Musi również udzielić wszelkich informacji wymaganych w celu przedsięwzięcia odpowiednich środków do odbioru towaru.
Informacje i dokumenty związane z bezpieczeństwem, których kupujący potrzebuje w celu eksportu i/lub importu i/lub transportu towaru do miejsca docelowego muszą być dostarczone przez sprzedającego, na żądanie kupującego oraz na jego własny koszt i ryzyko.

Specyfikacja CFR	Opłaty	Ryzyka
Pakowanie	S	S
Transport wstępny	S	S
Cło eksportowe	S	S
Załadunek do transportu głównego (obsługa)	S	S
Transport główny	S	K
Ubezpieczenie transportu	K	K
Rozładunek z transportu głównego (obsługa)	K	K
Cło importowe	K	K
Transport końcowy	K	K

CIF (Cost Insurance and Freight / Koszt, ubezpieczenie i fracht (CIF))

Sprzedający

Jest to warunek identyczny jak CFR, jednak z dodatkowym zobowiązaniem sprzedającego do dostarczenia ubezpieczenia morskiego od ryzyka utraty lub uszkodzenia towaru. Sprzedający opłaca składkę ubezpieczeniową. Na podstawie reguły CIF Incoterms® 2020 sprzedający jest zobowiązany do dostarczenia ubezpieczenia z minimalnym pokryciem zgodnie z klauzulą C Institute Cargo Clauses lub innych podobnych klauzul. Strony mogą jednak uzgodnić wyższy zakres pokrycia.

Kupujący

Ponosi odpowiedzialność za koszt i ryzyko związane z transportem od momentu dostawy towaru wzdłuż burty statku w porcie załadunku. Odbiera i przejmuje towar od przewoźnika w określonym porcie docelowym.
Kupujący cenią tę regułę Incoterm®, ponieważ dzięki niej są zwolnieni z formalności logistycznych.

Opłaty związane z dokumentami

Informacje i dokumenty związane z bezpieczeństwem, których kupujący potrzebuje w celu eksportu i/lub importu i/lub transportu towaru do miejsca docelowego muszą być dostarczone przez sprzedającego, na żądanie kupującego oraz na jego własny koszt i ryzyko.

Specyfikacja CIF	Opłaty	Ryzyka
Pakowanie	S	S
Transport wstępny	S	S
Clo eksportowe	S	S
Załadunek do transportu głównego (obsługa)	S	S/K
Transport główny	S	K
Ubezpieczenie transportu	S	K
Rozładunek z transportu głównego (obsługa)	K	K
Cło importowe	K	K
Transport końcowy	K	K

CPT (Carriage Paid To / Przewoźne opłacone do (CPT))

Sprzedajacy

Sprzedający kontroluje łańcuch logistyczny. Po zrealizowaniu odprawy celnej eksportowej, wybiera przewoźnika cargo i ponosi opłaty do wyznaczonego miejsca.

Kupujący

Ryzyko uszkodzenia lub straty jest ponoszone przez kupującego od momentu załadunku towaru do pierwszego przewoźnika. Następnie kupujący jest odpowiedzialny za odprawę celną importową oraz wydatki związane z rozładunkiem.

Opłaty związane z rozładunkiem

Ważne jest, aby ustalić, kto jest odpowiedzialny za opłaty związane z rozładunkiem w treści kontraktu. Zwykle to kupujący musi być odpowiedzialny za te opłaty, chyba że są uwzględnione w opłacie transportowej. W takim przypadku ponosi je sprzedający. Sprzedający musi rozstrzygnąć tę kwestię z kupującym w celu uniknięcia sytuacji, w której strona odbierająca odmówi zapłaty, a przewoźnik zwróci się do dostawcy (sprzedającego) z żądaniem zapłaty swojej części płatności za rozładunek, jak również ewentualne opłaty związane z unieruchomieniem pojazdu w trakcie oczekiwania na rozwiązanie problemu.

Dokładność geograficzna

Na mocy warunku CPT, istnieje przeniesienie ryzyk i opłat w różnych miejscach. Zaleca się, aby zaangażowane strony ustaliły jasno w kontrakcie miejsce dostawy, w którym ryzyko zostaje przeniesione na kupującego oraz określone miejsce, do którego sprzedający jest zobowiązany do realizacji umowy.

Opłaty związane z dokumentami

Informacje i dokumenty związane z bezpieczeństwem, których kupujący potrzebuje w celu eksportu i/lub importu i/lub transportu towaru do miejsca docelowego muszą być dostarczone przez sprzedającego, na żądanie kupującego oraz na jego własny koszt i ryzyko.

Specyfikacja CPT	Opłaty	Ryzyka
Pakowanie	S	S
Transport wstępny	S	S
Cło eksportowe	S	S
Załadunek do transportu głównego (obsługa)	S	S
Transport główny	S	K
Ubezpieczenie transportu	K	K
Rozładunek z transportu głównego (obsługa)	K	K
Cło importowe	K	K
Transport końcowy	K	K

CIP (Carriage and Insurance Paid To / Przewoźne i ubezpieczenie opłacone do (CIP))

Sprzedający

Warunek CIP jest identyczny jak CPT, jednak sprzedający musi dodatkowo dostarczyć ubezpieczenie transportowe. Sprzedający realizuje kontrakt transportowy, opłaca koszt wysyłki oraz składkę ubezpieczeniową. Na podstawie reguły CIp Incoterms® 2020 sprzedający jest zobowiązany do dostarczenia ubezpieczenia z minimalnym pokryciem zgodnie z klauzulą A Institute Cargo Clauses lub innych podobnych klauzul. Strony mogą jednak zgodzić się na zmniejszenie zasięgu.

Kupujący

Ryzyko uszkodzenia lub straty jest ponoszone przez kupującego od momentu załadunku towaru do pierwszego przewoźnika. Następnie kupujący jest odpowiedzialny za odprawę celną importową oraz wydatki związane z rozładunkiem.

Ochrona ubezpieczeniowa

Zgodnie z warunkiem CIP, sprzedający nie jest zobowiązany do ubiegania się o ubezpieczenie, ale o ochronę minimalną. Jeżeli kupujący chciałby dla siebie większej ochrony, w tych okolicznościach, będzie musiał uzyskać zgodę sprzedającego lub wystąpić samodzielnie o dodatkowe ubezpieczenie.

Opłaty związane z dokumentami

Informacje i dokumenty związane z bezpieczeństwem, których kupujący potrzebuje w celu eksportu i/lub importu i/lub transportu towaru do miejsca docelowego muszą być dostarczone przez sprzedającego, na żądanie kupującego oraz na jego własny koszt i ryzyko.

Specyfikacja CIP	Opłaty	Ryzyka
Pakowanie	S	S
Transport wstępny	S	S
Cło eksportowe	S	S
Załadunek do transportu głównego (obsługa)	S	S
Transport główny	S	K
Ubezpieczenie transportu	S	K
Rozładunek z transportu głównego (obsługa)	K	K
Cło importowe	K	K
Transport końcowy	K	K

DAP (Delivered at place / Dostarczone do miejsca (DAP))

Sprzedający

Sprzedający musi dostarczyć towar oraz pozostawić go do dyspozycji kupującego u przewoźnika transportu wewnętrznego, gotowy do rozładunku w wyznaczonym miejscu docelowym. Musi zająć się odprawą celną eksportową; nie jest jednak zobowiązany do realizacji odprawy celnej importowej. Sprzedający musi zrealizować, na koszt własny, kontrakt dotyczący transportu towaru do momentu dostawy do określonego miejsca oraz rozładunku towaru dostarczonego przez przewoźnika transportowego po jego przybyciu. Sprzedający nie ma wobec kupującego obowiązku uzyskania kontraktu ubezpieczeniowego. Tym niemniej, musi dostarczyć kupującemu na własny koszt dokumenty, które umożliwią mu odbiór dostarczonego towaru. Reguły Incoterms® 2020 wyraźnie zezwalają, by konieczny transport odbywał się na podstawie umowy transportowej lub był realizowany za pomocą własnego środka transportu (bez angażowania przewoźnika będącego stroną trzecią).

Kupujący

Musi zapłacić cenę towaru określoną w kontrakcie sprzedaży oraz odebrać towar po jego dostarczeniu.

Bezpieczeństwo

Kupujący musi zażądać od sprzedającego wszelkich informacji związanych z bezpieczeństwem, których będzie potrzebował do eksportu, importu i transportu towaru do miejsca docelowego. Ta nowa zasada zastępuje wcześniejszą DDU. Zaleca się jej stosowanie tylko w krajach, w których środki transportu do miejsca docelowego znajdują się pod pełną kontrola

Specyfikacja DAP	Opłaty	Ryzyka
Pakowanie	S	S
Transport wstępny	S	S
Cło eksportowe	S	S
Załadunek do transportu głównego (obsługa)	S	S
Transport główny	S	S
Ubezpieczenie transportu	S	S
Rozładunek z transportu głównego (obsługa)	S	S
Cło importowe	K	K
Transport końcowy	S	S

DPU (Delivered at Place Unloaded / Dostarczone do miejsca, wyładowane (DPU))

Regułę Incoterms® Dostarczone do terminala (DAT) zamieniono na Incoterms® Dostarczone do miejsca, wyładowane (DPU), aby podkreślić fakt, że miejscem przeznaczenia może być dowolne miejsce, nie tylko „terminal”. Niemniej jednak jeśli miejscem przeznaczenia nie jest „terminal”, sprzedający musi mieć pewność, że jest w stanie wyładować towary w miejscu, w które mają być dostarczone.

Sprzedający

Musi on dostarczyć towar kupującemu do ustalonego miejsca, ustalonego dnia lub w ustalonym terminie. Sprzedający musi na własny koszt zawrzeć umowę transportu towarów do danego miejsca i wyładować towary ze środka transportu. Sprzedający nie jest zobowiązany wobec kupującego do zawarcia umowy ubezpieczenia. Musi jednak na koszt własny dostarczyć kupującego dokument umożliwiający mu zajęcie się dostawą towaru. Reguła DPU Incoterm® zobowiązuje sprzedawcę do oclenia towaru przed eksportem. Nie jest on jednak zobowiązany do oclenia towaru przed importem.
Reguły Incoterms® 2020 wyraźnie zezwalają, by konieczny transport odbywał się na podstawie umowy transportowej lub był realizowany za pomocą własnego środka transportu (bez angażowania przewoźnika będącego stroną trzecią).

Kupujący

Musi on zająć się dostawą towarów od ich dostarczenia i opłacić je zgodnie z umową sprzedaży. Kupujący musi także powiadomić sprzedającego o konieczności dostarczenia mu wszystkich informacji związanych z bezpieczeństwem, których może potrzebować do eksportu, importu i transportu towarów do miejsca przeznaczenia. Tę regułę Incoterms® stworzono specjalnie na potrzeby transportu kontenerowego. Można ją także stosować w tradycyjnym transporcie morskim, kiedy sprzedający chce zachować ryzyka związane z wyładunkiem statku w porcie docelowym. W tym przypadku należy określić miejsce udostępnienia (keja, w pobliżu dźwigu itd.).

Tekst DPU	Koszty	Ryzyka
Opakowanie	S	S
Przed przewozem	S	S
Cło eksportowe	S	S
Załadunek do transportu głównego (obsługa)	S	S
Główny transport	S	S
Ubezpieczenie transportu	S*	S*
Rozładunek z transportu głównego (obsługa)	S	S
Cło importowe	K	K
Po przewozie	K	K

* Dobrowolny

DDP (Delivered Duty Paid / Dostarczone, cło opłacone (DDP))

Sprzedający

W takim przypadku sprzedający jest maksymalnie zobowiązany; jest odpowiedzialny za wszelkie opłaty i ryzyka związane z przeniesieniem do momentu dostarczenia towaru do kupującego. Ponosi również koszty odprawy celnej importowej.
Reguły Incoterms® 2020 wyraźnie zezwalają, by konieczny transport odbywał się na podstawie umowy transportowej lub był realizowany za pomocą własnego środka transportu (bez angażowania przewoźnika będącego stroną trzecią).

Kupujący

Kupujący odbiera dostawę w wyznaczonym miejscu docelowym i ponosi opłaty związane z rozładunkiem. Kupujący musi zażądać od sprzedającego wszelkich informacji związanych z bezpieczeństwem, których będzie potrzebował do eksportu, importu i transportu towaru do miejsca docelowego.

DDP kontra EXW

Warunek DDP jest dokładnym przeciwieństwem EXW.

Opłaty związane z importem towaru

Jeżeli strony chcą wyłączyć z zakresu zobowiązań sprzedającego płatność konkretnych opłat, z powodu importu towaru, należy to jasno określić. Na przykład: "Dostarczone, cło opłacone, VAT niezapłacony (DDP, VAT niezapłacony)".

Specyfikacja DAP	Opłaty	Ryzyka
Pakowanie	S	S
Transport wstępny	S	S
Cło eksportowe	S	S
Załadunek do transportu głównego (obsługa)	S	S
Transport główny	S	S
Ubezpieczenie transportu	S	S
Rozładunek z transportu głównego (obsługa)	S	S
Cło importowe	S	S
Transport końcowy	S	S

Jakiemu prawu podlegają kontrakty?

Trzy możliwości

Obie strony mają trzy możliwości:

• Stosować prawo kraju eksportującego: Jest to częste życzenie sprzedającego, który woli stosowanie własnego prawa, ponieważ dobrze je zna. Jednak nie zawsze jest to najlepsze rozwiązanie. W rzeczywistości niektóre prawa, jak na przykład francuskie czy belgijskie, bardziej chronią kupującego;
• Stosować prawo kraju importującego: Prawo to może wydawać się ciekawsze dla eksportera, jako że jest mniej ograniczające; jednak należy dobrze je znać i umieć stosować, ponieważ podleganie przepisom, które są całkowicie lub częściowo nieznane, może być bardzo niebezpieczne;
• Stosować prawo kraju trzeciego: Wybór ten pozwala na neutralizację nacjonalizmu prawniczego. Często stosuje się go do prowadzenia interesów handlowych w celu osiągnięcia kompromisu lub dla wygody (w przypadku, gdy sąd właściwej jurysdykcji ma siedzibę w tym kraju trzecim).

Prawo szwajcarskie

W tym kontekście często zaleca się stosowanie prawa szwajcarskiego, ponieważ sprzyja ono bardziej eksporterowi, a przede wszystkim ma tę zaletę, że jest prawem państwa neutralnego, co stanowi korzyść dla stron prowadzących handel komercyjny.